Osmanlıda Mahkemelere Ne Denir ?

Temel

Global Mod
Global Mod
\Osmanlı'da Mahkemelere Ne Denir?\

Osmanlı İmparatorluğu, çok geniş bir coğrafyaya yayılan, çok kültürlü ve çok dinli bir yapıya sahipti. Bu çeşitlilik, yönetim ve hukuki sistemin de farklı dinamiklere sahip olmasına yol açtı. Osmanlı'daki hukuk ve yargı sistemi, özellikle dini, örfi ve şer'i hukuk kurallarına dayanıyordu. Osmanlı'da mahkemelere farklı adlarla hitap edilmiştir ve bu adlar mahkemelerin işlevlerine ve yargılama süreçlerine göre değişiklik göstermektedir.

\Osmanlı’da Mahkemelerin Çeşitleri ve İsimlendirilmesi\

Osmanlı'da mahkemelere genel olarak "divan" veya "kadılık" gibi terimler kullanılmıştır. Ancak bu adlandırmalar, mahkemelerin yargılama türüne ve işlevine bağlı olarak farklılık göstermektedir.

1. **Kadılık Mahkemeleri**:

Osmanlı İmparatorluğu’nda en yaygın kullanılan mahkeme türlerinden biri "kadılık"tır. "Kadı" olarak bilinen yargıçlar, her ilçede ya da şehrin belirli bölgelerinde görev yapardı. Kadılar, şer'i hukukla ilgili davalara bakar, dini esaslara uygun şekilde kararlar alırlardı. Bu mahkemelerde, İslam hukukunun (Şeriat) kuralları esas alınırdı. Kadılar, aynı zamanda İslam toplumunun sosyal düzenini korumak için çok önemli bir rol oynarlardı.

2. **Divan-ı Hümayun**:

Osmanlı İmparatorluğu’nda en yüksek yönetim ve yargı organı "Divan-ı Hümayun"du. Padişahın başkanlığında toplanan bu divan, önemli devlet işlerini görüşürken, bazen de en yüksek yargı kararlarını verirlerdi. Divan-ı Hümayun’un en temel işlevi, devletin en önemli davalarına karar vermekti. Bu organ, aslında hem idari hem de yargısel anlamda önemli bir yere sahipti.

3. **Şeriat Mahkemeleri**:

Osmanlı İmparatorluğu’nda, özellikle Müslümanların davalarına bakan mahkemelere "şeriat mahkemeleri" denir. Bu mahkemelerde, kadılar tarafından yürütülen yargılamalar, doğrudan İslam hukukuna dayanırdı. Bu mahkemeler, dinî evlilik, miras, boşanma, hırsızlık ve diğer İslam hukukuna dayalı suçlar gibi davalarla ilgilenirdi.

4. **Nizamiye Mahkemeleri**:

Şer'i hukukun dışında, Osmanlı İmparatorluğu'nda "nizamiye" mahkemeleri de bulunuyordu. Bu mahkemeler, devletin örfî (dünyevi) hukuku doğrultusunda işleyen mahkemelerdir. Nizamiye mahkemeleri, Osmanlı İmparatorluğu'nun merkezi yönetim sistemine bağlı olarak çeşitli suçlar ve idari davalarla ilgilenirdi. Bu mahkemelerdeki kararlar, İslam hukukunun katı kurallarından bağımsızdı ve daha çok yönetim ile ilgili davalara odaklanıyordu.

5. **Meydan-ı Şerif ve Kazasker Mahkemeleri**:

Kazasker, Osmanlı’da yüksek düzeydeki bir yargı yetkisine sahip olan bir görevliydi ve özellikle İstanbul’daki kazasker mahkemeleri, dini ve idari davaların yanı sıra, şeriat mahkemeleri ile nizamiye mahkemelerinin bir arada çalıştığı yerlerdi. Kazasker mahkemelerinin en büyük özelliği, özellikle kadıların verdiği kararların denetimini sağlamalarıydı.

\Osmanlı’da Mahkemelerin İşlevi ve Yargı Süreci\

Osmanlı İmparatorluğu’nda mahkemelerin işlevi, sadece ceza yargılaması yapmaktan ibaret değildi. Osmanlı mahkemeleri, aynı zamanda toplumsal düzeni sağlamak, farklı dini ve etnik grupların uyum içinde yaşamasını sağlamak ve her türlü anlaşmazlıkları çözmek için önemli bir rol üstleniyordu. Bu yüzden mahkemeler, sadece davaları çözmekle kalmaz, toplumu şekillendiren kuralları da uygulardı.

\Osmanlı Mahkemelerinde Hangi Davalar Görülürdü?\

1. **Şeriat Davaları**:

Şeriat mahkemelerinde, özellikle dini suçlar ve ailevi meseleler, en önemli dava konularıdır. Evlenme, boşanma, miras ve mehir gibi konular şeriat mahkemelerinin ilgilendiği başlıca alanlardır.

2. **Ceza Davaları**:

Hem nizamiye mahkemelerinde hem de şeriat mahkemelerinde, suçlulara yönelik yargılamalar yapılırdı. Ancak suçun türüne göre, hangi mahkemede yargılanacağı değişir. Örneğin, bir hırsızlık vakası, nizamiye mahkemelerinde görülürken, dini bir suç olan "iftira" ise şeriat mahkemelerine intikal ederdi.

3. **Ticaret ve Borç Davaları**:

Ticaretle ilgili anlaşmazlıklar da Osmanlı mahkemelerinde sıklıkla görülürdü. Özellikle, borçlar, alacaklar ve ticari anlaşmazlıklar, nizamiye mahkemelerinde ele alınırdı.

4. **Ziraat ve Arazi Davaları**:

Tarım toplumunun hâkim olduğu Osmanlı’da, arazi ve mülk meseleleri de oldukça önemliydi. Arazilerle ilgili davalar, kadılık mahkemelerinde sıkça görülürken, bazen bunlar da Divan-ı Hümayun’a taşınabilirdi.

\Osmanlı’da Mahkemelerin Yargıçları Kimlerdi?\

Osmanlı İmparatorluğu’nda mahkemelerin yargıçları, genellikle "kadı" olarak bilinirlerdi. Kadılar, hem dini hem de örfi hukuku bilen, hukuki eğitimi tamamlamış ve padişah tarafından atanmış kişilerdir. Kadılar, davaların görüldüğü yerlerde, kararları vermek ve toplumda adaletin sağlanmasında önemli bir rol oynarlardı. Ancak, Divan-ı Hümayun gibi yüksek yargı organlarında yargıçlar, genellikle padişah tarafından atanmış olan, ilim sahibi kişilerden oluşurdu.

\Osmanlı'da Kadılık Sisteminin Sonlanması ve Modern Mahkemeler\

Osmanlı’daki kadılık ve şeriat mahkemeleri, Tanzimat ve Islahat Fermanı gibi reformlarla değişime uğramaya başladı. 19. yüzyılın ortalarına doğru, Osmanlı İmparatorluğu’nda batılılaşma hareketlerinin etkisiyle, hukuk sisteminde de köklü değişiklikler yaşandı. Tanzimat reformları çerçevesinde, batılı tarzda mahkemeler kurulmaya başlandı. Bu yeni mahkemelerde, Osmanlı’da geleneksel olan kadıların yerine, yeni nesil yargıçlar ve hukukçular görev almaya başladılar. Sonuçta, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde, kadılık sistemi yerini modern yargı sistemine bıraktı.

\Sonuç\

Osmanlı'da mahkemeler, çok yönlü bir işlevi yerine getiren, toplum düzenini sağlayan ve çeşitli hukuki alanlarda kararlar veren önemli kurumlar olarak karşımıza çıkar. Kadıların başında olduğu şeriat mahkemeleri, Divan-ı Hümayun ve nizamiye mahkemeleri gibi farklı türdeki mahkemeler, farklı hukuk kuralları ve toplumsal yapıyı gözeterek adaletin sağlanmasına katkıda bulunmuşlardır. Tanzimat reformlarıyla birlikte, Osmanlı'daki geleneksel yargı sisteminin yerini, daha modern bir yargı sistemi almaya başlamıştır. Bu, aynı zamanda Osmanlı'nın son dönemlerinde hukuk ve yönetim alanındaki Batılılaşma sürecinin bir yansımasıdır.
 
Üst