İngiltere'nin Danimarka karşısında öne geçtikten sonra sergilediği pasiflik, takım için sürekli tekrarlanan bir olgudur. Sırbistan'a karşı oynanan ilk grup maçında Jude Bellingham'ın açılış golü, takımın potansiyel gücünü ortaya çıkarmak yerine, idari futbolun kötü formunu ortaya çıkardı. İngilizler için şanslı olan tek şey, Danimarka'nın aksine Sırbistan'ın Lineker'in tarif ettiği uyuşukluktan nasıl yararlanacağını bilmemesiydi.
Objektif olarak konuşursak, takımın şu anda olduğundan daha iyi futbol sunmak için her türlü fırsata sahip olduğu göz önüne alındığında, İngiltere'nin şu ana kadarki performansı özellikle endişe verici. Sonuçta, her üst düzey Avrupa kulübü İngiliz saldırısı karşısında normalde ağzı sulanırdı. Harry Kane, Jude Bellingham, Phil Foden ve Bukayo Saka'dan oluşan mevcut hücum başlangıç dörtlüsü tek başına 570 milyon Euro gibi inanılmaz bir toplam piyasa değerine sahip. Ve Jack Grealish, Marcus Rashford, Jadon Sancho ve Raheem Sterling gibi yıldızlar hücum kalitesi çok yüksek olduğu için final kadrosuna bile giremediler.
Yine de Southgate yönetimindeki ekip birbiri ardına vasat bir performans sergiledi. Turnuvanın başlamasından önceki kostümlü prova bile ters gitti. Wembley Stadyumu'nda, sıralama turlarına bile giremeyen İzlanda'ya kendi sahasında 0:1 mağlup olan takım, erkenden geride kaldıktan sonra gol şeklinde cevaplar bulmaya çalıştı ancak bulamadı. Oyuncu kalitesi açısından aslında altın İngiliz neslinin ne olduğuna dair endişe verici bir işaret.
Ancak son altın nesil gibi, şimdiki nesil de başarısız olma tehlikesiyle karşı karşıya. 2000'li yıllarda İngiltere'nin saflarında çok sayıda birinci sınıf oyuncu vardı. Bunlar arasında Frank Lampard, Steven Gerrard, Wayne Rooney, Rio Ferdinand, John Terry ve sonuncu ama bir o kadar da önemlisi, yıldız oyuncu David Beckham vardı. Ancak bu yıldızlar bile takım olarak ülkelerine şampiyonluk kazandırmayı başaramadı.