Gelecekte nasıl daha fazla futbolcu eşcinselliğini açıkça kabul edebilir? Eski oyuncu Marcus Urban bu sorunun temeline yoğun bir şekilde iniyor. Ve bir plan üzerinde çalışıyorum.
Futbol ve eşcinsellik: Bu ilişki her zaman karmaşık olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Bugünlerde çok az futbolcu eşcinsel olduğunu açıkça itiraf ediyor. Almanya’da son yıllarda tek bir profesyonel ortaya çıkmadı. Şu an için öne çıkan bir oyuncunun son çıkışı eski milli oyuncu Thomas Hitzlsperger’inkiydi ve neredeyse on yıl önceydi.
Ama neden böyle? Eşcinsel oyuncular ne gibi endişelerle karşılaşıyor? Sizi halka açılma adımını atmaktan alıkoyan ne? Peki onların dışarı çıkmasını nasıl kolaylaştırabilirsiniz?
Marcus Urban pek çok eşcinsel futbolcuyu tanıyor ve onların neden her gün saklambaç oyunu oynadıklarını biliyor. 52 yaşındaki kendisi de eşcinsel. Bir zamanlar kendini inkar etme korkusu onu profesyonel bir futbolcu olarak kariyer yapmaktan alıkoymuştu.
Bugün Marcus Urban başkalarının eşcinselliğini kabul etmesine yardımcı oluyor. Oyuncuların korku ve endişelerini t-online’a anlatıyor, bugün bir BVB yıldızına neler söyleyeceğini anlatıyor ve şu anki en büyük projesinin durumunu açıklıyor: futbolda öne çıkan bir grup.
t-online: Bay Urban, erkek futbolunda açık eşcinsellik hala nadir görülen bir durum. Örneğin Almanya’da bu işe kendini adamış aktif profesyoneller yok. Neden?
Marcus Urban: Birçok sporcunun kafasında şu fikir var: Eşcinselliğim bir sorun. Bu da anlaşılabilir bir durum. Sadece antrenörlerin veya takım arkadaşlarının açıklamalarıyla da olsa, sporda ara sıra homofobik olaylar yaşanıyor. Oyuncular bunu çok dikkatli bir şekilde kaydediyor ve bu olayları sosyal medyada inceliyor. Kendilerini çok büyük bir baskı altına sokan, korkutan, köşeye sıkıştıran bir durumun içinde bulurlar.
Kişiye
Marcus Kentsel (*1971), eski Alman futbolcudur. 2007 yılında verdiği bir röportajda eşcinsel olduğunu itiraf etti. Kısa bir süre sonra konuyu bir kez daha detaylı bir şekilde incelediği “Saklambaç Oyuncusu. Eşcinsel Futbolcu Marcus Urban’ın Hikayesi” adlı kitabını yayınladı.
Bugün Urban, diğer görevlerinin yanı sıra Spor ve Toplumda Çeşitlilik Derneği’nin danışma ağının koordinatörüdür. Aynı zamanda sistemik bir koç, etkileyici bir konuşmacı ve çeşitlilik uzmanıdır ve bu nedenle ulusal ve uluslararası alanda talep görmektedir.
Bunun sonucu nedir?
Bazı eşcinsel futbolcular saklambaç oyunu oynuyor. Yalanlardan oluşan bir çerçeve inşa ettiler. Bu neredeyse onları içten içe parçalayacak. Birçoğu depresyona giriyor ve bunun sonucunda korkuyor, bazıları da psikolojik tedavi görüyor.
Oyuncuların ne gibi korkuları var?
Onlar çok farklı. Tanıdığım eşcinsel bir profesyonel, göçmenlik geçmişi olduğu ve ebeveynlerinin bile bundan haberi olmadığı için ortaya çıkmıyor. Üçüncü ligden bir oyuncu bir keresinde bana güvenlik önlemlerinin kendisi için yeterince iyi olmadığını söylemişti. 3. ligde çıkmak, örneğin Bundesliga’dan çok daha hassas. Ayrıca, açılmaktan korkmayan ama bunu istemeyen profesyoneller de var.
Oyuncu danışmanlarının rolü nedir? Müşterilerine açılmamalarını tavsiye edenler var mı?
Genelleme yapmak zor ama çevrelerini onlardan yararlanan insanlarla dolduran oyuncular mutlaka var. Sonra diyor ki: saklanmaya devam edin. Kulüpteki ibne olmak ister misin? Bu beni üzüyor ve bazen kızdırıyor. Ailelerin çocuklarından çok para kazandığı durumlar vardır. Onlara kendilerini savunmaları gerektiğini değil, tam tersini söylüyorlar, böylece onlardan özenle kâr etmeye devam edebilirler. Oyunculara çok üzülüyorum çünkü duygusal bir çıkmaza girdiler. Bunu kendim de çok iyi biliyorum.
“Profesyonel olarak futbol oynamayı deneyimlemek ve mutlu olmak isterdim.”
Marcus Kentsel
Profesyonel olarak futbol oynamayı ve mutlu olmayı deneyimlemeyi çok isterdim. Bunun yerine mutsuzdum, başkaları tarafından kontrol ediliyordum ve özgür değildim.
Gençliğinden bahsediyorsun. 1990’ların başında profesyonel futbola adım atmak üzereydiniz ama eşcinselliğinizi gizlemek zorunda kalacağınızdan korkuyordunuz.
Aynen öyle, o noktada neredeyse 2. Bundesliga’ya gidiyordum ve genç milli takımlara da davet ediliyordum. Aslında futbol benim kurtuluşum olmalıydı. Ancak gençliğimde intihar riskiyle karşı karşıyaydım, şiddete ve tacize maruz kaldım ve depresyona girdim. Bunlar benim üzerinde çalışmam onlarca yılımı alan konular. Eşcinsel olmak ve bununla başa çıkmanın bir yolunu bulmak da bunların başında geliyordu. Bugün futbol oynayabildiğim, özgür yaşayabildiğim ve mutlu olabildiğim için mutluyum.
Futbol ve eşcinsellik: Bu ilişki her zaman karmaşık olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Bugünlerde çok az futbolcu eşcinsel olduğunu açıkça itiraf ediyor. Almanya’da son yıllarda tek bir profesyonel ortaya çıkmadı. Şu an için öne çıkan bir oyuncunun son çıkışı eski milli oyuncu Thomas Hitzlsperger’inkiydi ve neredeyse on yıl önceydi.
Ama neden böyle? Eşcinsel oyuncular ne gibi endişelerle karşılaşıyor? Sizi halka açılma adımını atmaktan alıkoyan ne? Peki onların dışarı çıkmasını nasıl kolaylaştırabilirsiniz?
Marcus Urban pek çok eşcinsel futbolcuyu tanıyor ve onların neden her gün saklambaç oyunu oynadıklarını biliyor. 52 yaşındaki kendisi de eşcinsel. Bir zamanlar kendini inkar etme korkusu onu profesyonel bir futbolcu olarak kariyer yapmaktan alıkoymuştu.
Bugün Marcus Urban başkalarının eşcinselliğini kabul etmesine yardımcı oluyor. Oyuncuların korku ve endişelerini t-online’a anlatıyor, bugün bir BVB yıldızına neler söyleyeceğini anlatıyor ve şu anki en büyük projesinin durumunu açıklıyor: futbolda öne çıkan bir grup.
t-online: Bay Urban, erkek futbolunda açık eşcinsellik hala nadir görülen bir durum. Örneğin Almanya’da bu işe kendini adamış aktif profesyoneller yok. Neden?
Marcus Urban: Birçok sporcunun kafasında şu fikir var: Eşcinselliğim bir sorun. Bu da anlaşılabilir bir durum. Sadece antrenörlerin veya takım arkadaşlarının açıklamalarıyla da olsa, sporda ara sıra homofobik olaylar yaşanıyor. Oyuncular bunu çok dikkatli bir şekilde kaydediyor ve bu olayları sosyal medyada inceliyor. Kendilerini çok büyük bir baskı altına sokan, korkutan, köşeye sıkıştıran bir durumun içinde bulurlar.
Kişiye
Marcus Kentsel (*1971), eski Alman futbolcudur. 2007 yılında verdiği bir röportajda eşcinsel olduğunu itiraf etti. Kısa bir süre sonra konuyu bir kez daha detaylı bir şekilde incelediği “Saklambaç Oyuncusu. Eşcinsel Futbolcu Marcus Urban’ın Hikayesi” adlı kitabını yayınladı.
Bugün Urban, diğer görevlerinin yanı sıra Spor ve Toplumda Çeşitlilik Derneği’nin danışma ağının koordinatörüdür. Aynı zamanda sistemik bir koç, etkileyici bir konuşmacı ve çeşitlilik uzmanıdır ve bu nedenle ulusal ve uluslararası alanda talep görmektedir.
Bunun sonucu nedir?
Bazı eşcinsel futbolcular saklambaç oyunu oynuyor. Yalanlardan oluşan bir çerçeve inşa ettiler. Bu neredeyse onları içten içe parçalayacak. Birçoğu depresyona giriyor ve bunun sonucunda korkuyor, bazıları da psikolojik tedavi görüyor.
Oyuncuların ne gibi korkuları var?
Onlar çok farklı. Tanıdığım eşcinsel bir profesyonel, göçmenlik geçmişi olduğu ve ebeveynlerinin bile bundan haberi olmadığı için ortaya çıkmıyor. Üçüncü ligden bir oyuncu bir keresinde bana güvenlik önlemlerinin kendisi için yeterince iyi olmadığını söylemişti. 3. ligde çıkmak, örneğin Bundesliga’dan çok daha hassas. Ayrıca, açılmaktan korkmayan ama bunu istemeyen profesyoneller de var.
Oyuncu danışmanlarının rolü nedir? Müşterilerine açılmamalarını tavsiye edenler var mı?
Genelleme yapmak zor ama çevrelerini onlardan yararlanan insanlarla dolduran oyuncular mutlaka var. Sonra diyor ki: saklanmaya devam edin. Kulüpteki ibne olmak ister misin? Bu beni üzüyor ve bazen kızdırıyor. Ailelerin çocuklarından çok para kazandığı durumlar vardır. Onlara kendilerini savunmaları gerektiğini değil, tam tersini söylüyorlar, böylece onlardan özenle kâr etmeye devam edebilirler. Oyunculara çok üzülüyorum çünkü duygusal bir çıkmaza girdiler. Bunu kendim de çok iyi biliyorum.
“Profesyonel olarak futbol oynamayı deneyimlemek ve mutlu olmak isterdim.”
Marcus Kentsel
Profesyonel olarak futbol oynamayı ve mutlu olmayı deneyimlemeyi çok isterdim. Bunun yerine mutsuzdum, başkaları tarafından kontrol ediliyordum ve özgür değildim.
Gençliğinden bahsediyorsun. 1990’ların başında profesyonel futbola adım atmak üzereydiniz ama eşcinselliğinizi gizlemek zorunda kalacağınızdan korkuyordunuz.
Aynen öyle, o noktada neredeyse 2. Bundesliga’ya gidiyordum ve genç milli takımlara da davet ediliyordum. Aslında futbol benim kurtuluşum olmalıydı. Ancak gençliğimde intihar riskiyle karşı karşıyaydım, şiddete ve tacize maruz kaldım ve depresyona girdim. Bunlar benim üzerinde çalışmam onlarca yılımı alan konular. Eşcinsel olmak ve bununla başa çıkmanın bir yolunu bulmak da bunların başında geliyordu. Bugün futbol oynayabildiğim, özgür yaşayabildiğim ve mutlu olabildiğim için mutluyum.